Malediven

Toch maar even wat op papier zetten. Elk jaar denk ik dat ik deze vakantie maar eens echt vakantie neem en dat ik dus geen verslag van onze belevenissen op schrijf. Maar traditie is traditie en later is het leuk om nog eens na te lezen.
Dus bij deze toch maar weer wat verhaaltjes schrijven.

Op vrijdag 20 februari, nu een week geleden, zijn we vanaf Barcelona met de Airbus 380 van Emirates vertrokken richting Dubai. In Dubai moesten we 4 uurtjes wachten om onze vlucht naar Male, Malediven te pakken. Door ons vertrek in de middag de twee vluchten van ca. 6,5 en 4,5 uur en het tijdverschil van 4 uur kwamen we de volgende dag in de ochtend aan op Male. De luchthaven is gelijk een prachtige binnenkomer, want zodra je naar buiten loopt kom je bij het groenblauwe heldere water uit wat je meteen doet beseffen dat je in het paradijs bent aangekomen. We moesten een taxiboot naar het naastliggende eiland pakken om daar een Ferry naar ons eiland Maafushi te pakken. De Malediven bestaat uit zo'n 1200 kleine eilandjes waarvan er nog geen 300 bewoont zijn.
De taxiboot vertrok vrijwel meteen en na een kort vaartje kwamen we aan op het ferryeiland. Daar hebben we de taxi naar de andere kant van het eiland gepakt naar de ferryhaven. De ferryboot zou 's middags om 15u vertrekken en het was pas 11.30u. Moe van de nacht over geslagen te hebben kwamen we een man tegen die ons vroeg of we met de speedboot naar Maafushi wilden, nou voor 20€ wilden we dat wel. Het scheelt 2 uur varen, 3 uur wachten dus kom maar op met die speed :).
Wauw wat is het hier prachtig, onder weg naar Maafushi kom je al wat resorteilanden tegen. Paradijsjes op aarde, nu maar hopen dat we zelf ook in een paradijsje terecht komen.
Aangekomen op Maafushi moesten we met onze backpacks naar de andere kant van het eiland lopen. Isle Beach Inn waar we geboekt hadden was een leuk klein guesthouse met 5 kamers. 2 In de tuin en 3 in huis. Gelukkig hadden wij de tuinkamer. Snel spullen neerzetten en naar het strand. De Malediven is 100% moslim. Dit betekend dat alle vrouwen in lange jurken lopen en met hoofddoekje of burka lopen. Vanwege het geloof zijn er twee soorten stranden. De lokale stranden en het bikini strand voor de toeristen. Dit strand is afgeschermd met palmhekken en dus vanaf de straat niet te zien. Het is wel het mooiste strand van het hele eiland. Wat ontzettend opvalt is dat de lokale mensen ontzettend vriendelijk zijn. Ze zeggen altijd goedendag, spreken goed Engels en beseffen heel goed dat hun inkomsten van de toeristen komt. Ze zijn ontzettend gastvrij en nog lang niet toerist moe. Dit komt waarschijnlijk ook omdat pas sinds 2009 de lokale eilanden toegankelijk zijn voor toeristen. Voor 2009 mochten er alleen resort eilanden zijn. Sinds 2009 mag de lokale bevolking ook guesthouses of hotels bouwen en runnen. De reviews waren vaak niet al te best dus we waren een beetje huiverig, maar Maafushi heeft ons ontzettend positief verrast. Achteraf hadden we er nog wel wat langer willen blijven.
Na de eerste dag op het strand te hebben gelegen hebben we voor de tweede dag een snorkeltrip geboekt. Eerst zijn we naar een prachtig koraalrif geweest met tropische vissen en schildpadden. Vervolgens zijn we naar de dolfijnen gegaan. Deze zwommen in grote getalen voor onze boot. Prachtig om te zien! Helaas was het weer veel te snel voorbij en hebben we de rest van de tijd nog heerlijk op het eiland genoten. Helaas moesten we op dinsdag weer gaan, dus hebben we de speedboot naar de luchthaven geboekt.
Grappig is dat wij aan de Costa Brava vaste prijzen voor excursies en vervoer hanteren per persoon. Hier zeggen ze wat bv de boot kost, dit moet betaald worden. Ga je met meer mensen dan wordt dit bedrag gedeeld door het aantal personen. De speedboot naar de luchthaven kostte 178$. Beetje duur dus om dat met zijn tweeën te doen. Het hotel gaat dan gewoon op zoek naar andere mensen om de boot vol te krijgen en dat lukte gelukkig waardoor we de volgende dag gewoon met de speedboot voor 25$ naar de luchthaven konden. Wat vonden we het jammer dat het er al weer op zat.
Aangekomen op de luchthaven om 12.30u zouden we tot 16.30u moeten wachten tot we zouden vliegen. Helaas bleek onze vlucht vertraagd en zouden we pas om 22.30u gaan vliegen. Emirates had alle lokale mensen ingelicht die met deze vlucht gingen en de 8 toeristen niet. We stonden dan ook maar met zijn achten bij de incheck balie waar we het fijne bericht kregen dat we dus nog 11 uur moesten wachten. Wat een mazzel!!!! 11 uur langer op de Malediven, dat is nog eens een mooi kadootje. Helaas was er geen strand op de luchthaven maar toch, je kunt wel nog wat extra uurtjes van het heerlijke weer, de vriendelijke mensen en het prachtige water genieten.
Uiteindelijk waren we wel blij dat we om 22.45u toch eindelijk de lucht ingingen om om 00.15u te landen in Colombo, Sri Lanka.

See you next time Maldives!!!!