Tangalle & Mirissa

Op naar het strand. Om 10u stappen we met zijn vieren in een taxi busje. Hoite heeft bij ons guesthouse een mooie prijs kunnen regelen voor een busje die we met Anna en Nils delen. De rit zou ca. 6 uur duren. Onderweg stoppen we alleen even bij een waterval, maar het is zo druk met toeristen dat we ook weer snel doorrijden. Het is maar 180km maar door de kronkelweg rijdt de chauffeur de hele weg maar 60km per uur, ook al rijden we later op een rechte weg met weinig ander verkeer. Maar we vinden het prima, lekker rustig dus ook veiliger. Nils en Anna hebben een accommodatie in de middle of nowhere geboekt. Chauffeurs hier bereiden zich nooit voor op hun rit dus hij had geen flauw idee hoe hij er moest konen. Gelukkig bestaat er gps tegenwoordig en zijn we er uiteindelijk met onze telefoon gps wel gekomen. Het was 20 minuten rijden over een slecht paadje, maar dan heb je ook wat. Wij moesten via datzelfde paadje weer terug om door te rijden naar Tangalla. Na 3,5 uur totaal kwamen wij ook aan, veel sneller dus als verwacht. En wat was het prachtig. Dit is de mooiste accommodatie van onze hele vakantie. Een grote kamer en badkamer met een groot balkon, op het strand met uitzicht door de palmbomen op zee. Adembenemend!! We hadden 3 nachten geboekt en hebben heerlijk alleen maar niks gedaan. Wat lezen, eten, drinken en meer niet. Zwemmen ging wat moeilijk hier, door de wilde golven en voorin in het water langs het hele strand lagen grote rotsblokken in het water dus je moest uitkijken dat je niet door de golven op de rotsen werd geslagen. Hoite is wel het water in geweest, maar ik hoefde niet zo nodig. In de drie dagen hebben we in onze kamer veel bezoek gehad van mieren, muggen, kikkers, kraaien en eekhoorns, erg gezellig. Maar na drie dagen zat het er helaas op.
Op Hoites 40ste verjaardag gingen we door naar Mirissa. Ook al moesten we ons paradijsje verlaten in Mirissa konden we Hoites verjaardag wel beter vieren. We hadden weer een taxi geboekt, die ons naar ons guesthouse in Mirissa zou brengen. Ook deze chauffeur had zich niet voorbereid. Zijn airco werkte niet en het was zoooo warm, de chauffeur sprak ook geen Engels, dus niet zo handig. 5 Maart was een nationale feestdag omdat het volle maan was, dus alles was dicht en in Mirissa aangekomen kwamen we midden in een soort carnavals optocht terecht. Allemaal verklede locals met een hoop geschilderde lichaamsdelen en met zijn alle drinkend uit een alcohol fles, dat gaat gezellig worden. Door de optocht staat er een grote file, onze chauffeur heeft geen idee waar hij heen moet, spreekt nauwelijks Engels en is stronteigenwijs. Zo rijden we 4 keer heen en weer langs de optocht. En elke keer zeggen we dat we eraf moeten en elke keer rijdt hij de afslag weer voorbij. Zijn airco doet het ook niet dus het wordt steeds onhoudbaarder in de auto. Uiteindelijk doet meneer wat we zeggen en komen we eindelijk aan bij ons guesthouse. Die fooi kan hij vergeten.
Onze kamer is erg klein met een groot bed erin en een groot muggennet, waardoor de kamer nog kleiner lijkt. Op naar het strand. We ontmoeten Annicka & Jos bij een klein reggae barretje, gaan wat op het strand liggen en zwemmen en spreken voor s avond af om gezellig met zijn zessen wat te gaan eten voor Hoites verjaardag. Het was een erg gezellige avond, dus Hoites 40ste verjaardag is goed gevierd. Op naar nog vele meer! Nog maar 1 dagje Mirissa dus lekker relaxen op het strand, hapje eten en het water in. S avond pakken we twee tuktuks en gaan we met zijn zessen in Welligama eten, het dorpje naast Mirissa. Volgens Tripadvisor zit daar een heerlijk restaurant met ook andere gerechten dan rijst en curry. We hebben dan ook heerlijke nachos gegeten, niet zoals ze bij ons thuis zijn, maar wel heel erg lekker. Nu denk ik dat alles wat geen rijst is mij op dit moment goed zou smaken ;). Hoite en ik vertrekken de volgende dag weer, de rest blijft nog 1 of 2 nachtjes. Mirissa was gezellig!