Aankomst in Paraguay

Zo daar zijn we dan...eindelijk!

Onze reisdag begon donderdagochtend om 02.30u. Sebas stond bij ons voor de deur om ons naar de luchthaven van Barcelona te brengen. Het moeilijkste deel van op reis gaan is me ook dit jaar weer gelukt, de deur achter me dicht trekken haha.
op het vliegveld van Barcelona verliep alles prima, totdat we in het vliegtuig zaten. We konden niet weg, omdat er in Amsterdam een hele harde wind stond waardoor we niet konden landen. We hebben een uur moeten wachten voordat we konden vertrekken. Dat bracht bij ons natuurlijk meteen al de zenuwen, want we hadden in Amsterdam maar 1 uur en 15 minuten overstaptijd. Bij aankomst in Amsterdam hebben we als een gek moeten rennen om van de ene kant van de luchthaven naar de andere kant te komen...rennend langs de tijdschriftenwinkel waar we nog wat leuke tijdschriften hadden willen kopen, langs die heerlijk ruikende Nederlandse broodjes en langs de toiletten waar we nog even onze waterflesjes hadden willen vullen met het heerlijke Nederlandse kraanwater...helaas alles moesten we rennend voorbij lopen. Bij de douane aangekomen mochten we gelukkig voorkruipen, dus het heeft ook weer zijn voordelen vertraging hebben. En helemaal buiten adem kwamen we dan eindelijk bij de gate aan, waarvan ze de deur al half dicht hadden. Gelukkig mochten we er nog door. Wel hebben we daarna in het vliegtuig nog een uur moeten wachten voordat we daadwerkelijk vertrokken, want ze wilden het vligtuig niet laten gaan zonder onze bagage, dat is natuurlijk ook wel fijn haha, alleen hadden we dan toch nog maar even een leuk blaadje gehaald en dat heerlijke broodje. Maar goed het belangrijkste was natuurlijk dat we in het vliegtuig zaten en dat onze bagage mee ging. Omdat het een lange vlucht ging worden hadden we op de luchthaven van Barcelona nog op het laatste moment 30€ betaald voor betere stoelen, zodat Hoite zijn benen niet in zijn nek moest leggen, maar gewoon voor zich op de grond kon zetten. Alleen bleek in het vliegtuig, dat er alles behalve extra beenruimte was bij deze stoelen, dus kon Hoite alsnog niet goed zitten. Gelukkig wilde er iemand ruilen van stoel en hebben we zonder extra bijbetaling lekker in de economy class mogen zitten ipv in de tourist class. We zaten wel allebei in een andere rij, dus we hebben elkaar die 12 uur in het vliegtuig nauwelijks gezien of gesproken.
De vlucht is verder goed gegaan, KLM is een prima maatschappij om mee te vliegen. Om 19.15u (22.15u bij jullie) landde we dan eindelijk in Sao Paulo, Brazilie. Dit is een stad van 17 miljoen inwoners, maar dat is niet aan de luchthaven te zien, die is niet veel groter dan die van Gerona/Eindhoven. Daar aangekomen moesten we ons inchecken voor de vlucht naar Asuncion. Nu kan ik meteen zeggen, dat zowel het grondpersoneel als het cabinepersoneel van TAM airlines, het onvriendelijkste en minst professionele personeel is wat we tot nu toe ooit zijn tegengekomen, bij de vele maatschappijen die we inmiddels gehad hebben. Maar goed, we zijn om 00.15u (04.15u bij jullie) veilig geland en dat is het belangrijkste. Bij aankomst in Asuncion moesten we eerst door de douane, wat erg lang duurde voordat we onze bagage op konden halen en wat een opluchting is dat altijd als je ziet dat je bagage is aangekomen en dat na 3 verschillende vluchten. Na de bagage stond Jane al op ons te wachten samen met een vriendin, 2 maanden oude baby en haar neef. En met zijn allen gingen we in de auto naar Villarrica. dit was nog een rit van ruim 2,5 uur, dus uiteindelijk om 4u waren we in la Residencia (8u 's ochtends bij jullie). Na 29,5 uur reizen en al bijna 48 op waren we zo bekaf, dat we zijn gaan liggen en in slaap zijn gevallen. Onze wekker zou namelijk 5 uur later weer afgaan! Zzzzz