El Calafate en Perito Moreno, Argentinië

Bona tarda a tothom!

Ja ja ik moet even in het Catalaans blijven oefenen, want sinds we vertrokken zijn uit Paraguay kan er weinig geoefend worden, omdat niemand meer Catalaans spreekt hier ;)

We zijn inmiddels alweer een paar dagen in Argentinië. Afgelopen zaterdag hebben we afscheid genomen van Jane, Clara en Carlos (de laatste 2 waren mijn leraren Catalaans). Jane en Carlos hebben Clara naar de luchthaven gebracht en wij hebben ze daarna nog even in het winkelcentrum in Asuncion gezien. Wij waren daar vast heen gegaan om naar een nieuwe camera te kijken. De mijne staat namelijk op het punt van overlijden. De ene keer doet ie het wel en de andere keer niet. Helaas was er weinig keus, dus ik moet nog even met de oude verder op goed geluk. Jane en Carlos hebben ons afgezet in Asuncion en zijn toen teruggereden naar Villarrica. Wij zijn op tijd gaan slapen, want we moesten er om 03.45u weer uit.

De vluchten zijn goed gegaan, de 6 uur wachten op de luchthaven van Buenos Aires zijn ook redelijk snel verlopen, dus we kwamen goed aan in El Calafate, het zuiden van Argentinïe. Toen we het vliegtuig uitliepen voelden we wel al meteen dat het een stuk kouder was. We hadden van tevoren een transfer besteld, dus de bus stond mooi klaar voor ons. We werden als 1 van de laatsten afgezet, dus we konden al mooi een indruk krijgen van El Calafate.
Het hostel wat we geboekt hadden zag er redelijk nieuw uit en de kamers zijn prima, klein maar wel mooi. Helaas hadden we een kapotte douche en een lekkende wc, dus de eerste dag hebben we een hoop water gehad. Gelukkig kwamen ze het de volgende dag allemaal maken.

Zondagavond zijn we het centrum ingelopen om wat te gaan eten en toen zagen we gelukkig, dat er een leuke straat vol met winkels en restaurants was. Deze hadden we vanuit de bus nog niet gezien. We hebben bij een leuk restaurant heerlijke pizza gegeten en zijn daarna meteen terug naar de kamer gegaan. We schrokken van de tijd, want het was nog steeds licht en toch al 22.30u. We hadden het idee, dat het veel vroeger was. Niet dat dat laat is, maar we waren wel bekaf van de reis en de korte nacht die we gemaakt hadden. Snel naar bed dus...gelukkig waren we heel erg moe, want het is behoorlijk gehorig hier.

Op maandag zijn we het dorp gaan verkennen en wat excursieburo’s afgegaan om te kijken wat we deze week wilden gaan doen. Uiteindelijk hebben we 2 excursies geboekt. Eentje op dinsdag en eentje op donderdag. Daarnaast zijn we natuurlijk eventjes de winkels ingegaan. Ik wilde namelijk graag wat warms kopen, aangezien we alleen een trui en gympen bij ons hebben. Helaas hebben ze hier toeristenprijzen en om nu 40 euro voor een simpele muts of 300 euro voor een jasje te betalen, dan ben ik liever een bikkel ;) En met de gedachte dat het nog lang niet vriest net als bij jullie, doen we gewoon net alsof het warm is hier :)

Gistermiddag zijn we met de bus naar de eerste en bekendste gletsjer gereden PERITO MORENO. De rit duurde 1,5 uur en zo hebben we ook wat van de omgeving gezien. e omgeving is heel erg mooi, helemaal het meer Argentino met prachtig blauw water, maar het is absoluut geen plaats waar we zouden willen wonen. Je hebt in de weide omtrek helemaal niks. Het is hier nu volop zomer en nog steeds maar 15 a 16 graden overdag. De lokale mensen lopen allemaal in korte broek en t-shirt, want ja voor hun is het warm, nou ik zou haast een wollen onderbroek aantrekken. Maar goed de omgeving is mooi, dus dat is voor ons nu wel leuk.

Aangekomen bij de gletsjer is er een pasarela (wandelroute) waar je de gletsjer van allerlei kanten kunt bewonderen. Dat hebben we dan ook zeker gedaan. Het weer was heel erg wisselvallig, het was koud, maar soms ook aangenaam, het regende en de zon scheen, veel wind en weinig wind, dus eigenlijk van alles een beetje. In ieder geval hebben we weer erg geluk gehad met het weer. En wat is de gletsjer mooi zeg...niet normaal. Heel bijzonder om te zien. En je verwacht een brok ijs te zien van opgevroren water, maar nee het is samengeperste sneeuw. Sneeuw wat valt en maar blijft liggen en waar steeds meer sneeuw bovenop komt. Het ijs wat er nu ligt is al 30 tot 40 jaar oud en heeft een oppervalkte van maar liefst 700 hectare. Doordat de stroming van het water (lago Argentino) zo sterk is botst dit water de hele tijd tegen de ijsschotsen aan, waardoor ze op een gegeven moment breken. Vandaar dat de gletsjer er nooit exact hetzelfde eruit ziet, dit veranderd met de dagen, weken, maanden en jaren. Wij waren er ’s middags en dat hebben we expres gedaan, omdat het ’s middags warmer is, waardoor er ook meer kans is dat het ijs smelt. En wat er dan gebeurd is zo mooi om te zien, er breken dan stukken van de gletsjer af. Dit geeft een enorm kabaal en is supermooi om te zien hoe hele grote ijsbrokken naar beneden in het water vallen. Hoite heeft er gelukkig een filmpje en een foto van kunnen maken! Het is zo mooi, dat je niet uitgekeken raakt.

Het is totaal iets anders als bijvoorbeeld de watervallen van Iguazu, maar ook zeker heel erg mooi en indrukwekkend. Je kunt de hele dag wel blijven staan en blijven kijken. Helaas is het daar te koud voor en moet je wel in beweging blijven. Aan het einde van de middag stapten we dan ook bevroren (ik dan in ieder geval) weer in de bus en reden we terug naar el Calafate.

Morgen vertrekken we om 07.15u weer naar het National Parque de los Glaciares. Dit keer rijden we naar de andere kant, waar we op een boot stappen en met deze boot langs een aantal gletsjers gaan varen. Hopelijk is dit net zo indrukwekkend als gisteren. Anders is het in ieder geval wel, want we zullen zeker niet de enigen zijn op deze boot en we zullen de gletsjers alleen van beneden af kunnen zien, maar als het goed is is dit ook een ontzettend mooie tour. Nu moet alleen het weer nog een beetje meezitten, want op een boot kan het nog weleens koud zijn en veel bewegen kan niet.

We laten het in ieder geval weten wat we ervan vonden!

Tot de volgende keer maar weer.

Groetjes Sandra en Hoite