Laatste 2 weken Paraguay

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer. Voor de laatste keer vanuit Paraguay! Ja ja de tijd is voorbij gevlogen en ik heb niet eerder tijd gehad om jullie te updaten. We hebben het ook zo druk ;)

De laatste keer waren we net bij de watervallen geweest, dat is inmiddels alweer 12 dagen geleden. En uiteraard hebben we de afgelopen 12 dagen niet stil gezeten, dus ik zal bij het begin beginnen. Let op: Het gaat een lang verhaal worden ;)

Nadat we terug kwamen uit Iguazu moesten we de volgende dag natuurlijk volop aan de studie. Om van het weekend en de studie een beetje uit te rusten en te relaxen zijn we die dinsdag naar een spasalon gegaan, waar we een heerlijke massage kregen van Maria. En wat een massage, de beste die we ooit hebben gehad...dus relaxed waren we daarna zeker. Dus we hebben natuurlijk nog een paar afspraakjes met Maria gemaakt de afgelopen dagen, want het kost ook nog eens bijna niks.

Woensdag 18 januari zijn we naar Itapé gegaan, dat is een plaatsje qaan een rivier waar de lokale mensen gaan badderen. Ze hebben hier namelijk geen zee en alleen een paar groene zwembaden, dus ja als het elke dag meer dan 35 graden is dan moet je wat. Het rivierwater was ontzettend warm en er zwommen een hoop vissen in, dus ik heb de duik maar even overgeslagen en heb fijn op alle spullen gepast, terwijl ik een boekje aan het lezen was. De rest is de rivier over gestoken en heeft lekker liggen badderen in het zonnetje.

Donderdag 19 januari zijn we gezellig uit eten gegaan in het centrum met Jane, Clara (lerares Catalaans), Lissy (non), Hoite en ik. We zijn ons te buiten gegaan aan een lekker stuk pizza, want ondanks dat we zeker niet slecht eten een stuk pizza blijft natuurlijk altijd erg lekker. :) Na de pizza zijn we naar de VIP bar gegaan waar ze elke avond karaoken en nu zijn we normaal helemaal niet van het karaoken, maar we hebben een zeer gezellige avond gehad en dat met alleen een Fantaatje op...misschien dat het komt, omdat je als je hier een frisdrank besteld meteen een hele liter krijgt en ja een liter Fanta kan weleens verkeerd aflopen hik hik...Toen we om 01.00u eindelijk gingen en in de auto stapte bleek de auto een lekke band te hebben. Nu is het een auto van misschien wel 15 jaar oud en heeft de naam johnny en in dit soort landen maken ze alles net zo lang het te maken valt, dus de auto is niet in de beste staat, maar rijd wel. Als je rijd hoor je allerlei geluiden en voel je onder je vanalles los zitten, we zouden er ook niet van staan te kijken als de as er binnenkort gewoon onderuit rolt. Maar goed, we hadden een lekke band, dus midden in de nacht moest deze verwisseld worden. 4 Vrouwen en 1 man, dan weet je wel wie onder de auto moest kruipen. De krik moest namelijk ergens onder vastgezet worden en de veiligste plek was onder de auto. Helaas was de krik te kort en kwam de auto niet ver genoeg omhoog. Gelukkig kwam er een behulpzame Paraguayo voorbij, die ook een krik had en dus geholpen heeft met de band verwisselen. Zo konden we een half uur later toch weer verder.

Voor zondag 22 januari hadden we een leuk uitje gepland staan...2 daagjes naar het strand van Laguna Blanca! Wat keken we daarnaar uit, want als je vakantie hebt is een beetje strand toch altijd wel lekker. Helaas waren de voorspellingen niet heel erg goed, want regen en strand horen niet echt bij elkaar, daarnaast is de weg naar het strand toe een zandweg, dus na veel regen verdwijnt de weg ook een beetje. Maar goed optimistisch als we zijn zijn we op goed geluk gaan rijden. Het is 5 uur rijden, 4 uur over een asfaltweg en 1 uur over een hobbelige zandweg. Om volop van het strand te kunnen genieten zijn we om 5u ’s ochtends vertrokken. Aangekomen bij de zandweg bleek het niet alleen zand te zijn, maar had de weg ook nog eens van die gammele zelfgemaakte bruggetjes waar je dan met de auto over heen moet. Gelukkig zijn we veilig aangekomen haha. Bij aankomst hebben we uiteraard eerst de BBQ aangezet om het meegebrachte vlees te BBQ en te lunchen. Hier noemen ze dat een asado.

Laguna Blanca is een natuurreservaat. Het is een groot meer waar 1 familie aan woont en zij hebben het priverecht op het hagelwitte strand. Omdat ze het natuurreservaat mooi willen houden mogen er per dag maar 50 mensen het terreinop. We waren dan ook practisch alleen, heerlijk. Na de BBQ zijn we dan ook meteen naar het strand gegaanen hebben we lekker in het meer gebadderd. En ja ook ik ben het water ingegaan, dat doe ik normaal niet zo snel, maar op het strand was het niet uit te houden. Het zand was kokend heet net als de zon, daarnaast was ik uiteraard in de auto al verbrand (ja ja ik verbrand overal), dus ik moest ervoor zorgen, dat mijn hele lichaam uit de zon was. En waar kan dat beter dan in het water :).
Terwijl we lekker aan het dobberen waren en aan het spelen met de visjes beloofden de wolken boven ons in één keer niet veel goeds. Ook begon het heel hard te waaien, dus zijn we maar het water uitgegaan... tijd voor een siesta. Nog geen 5 minuten waren we in onze kamer (tenminste als je het een kamer kunt noemen) en lagen we net op bed om onze ogen dicht te doen toen het keihard begon te regenen en niet alleen buiten, maar ook onder de deur door, door de gaten van het raam en zelfs via het dak kwamen de druppels naar binnen. Best wel lekker als het zo warm is, dat je een lekkere douche hebt terwijl je op bed ligt...heerlijke verkoeling!
De volgende ochtend zijn we nog een paar uurtjes naar het strand gegaan tot het te warm werd en we moesten natuurlijk nog 5 uur terug rijden. Gelukkig heeft Johnny ons weer veilig terug naar Villarrica gebracht.

Uiteraard hadden we de volgende dag gewoon weer les, maar we hadden er nog maar 4 te gaan. Over de lessen gesproken, we hebben het ontzettend naar onze zin gehad. Hoite heeft een hoop bijgeleerd en kan nu echt wel een gesprek voeren in het Spaans. Natuurlijk spreekt hij nog geen vloeiend Spaans, want 4 weken is dan toch echt wel te kort, maar het begin is er zeker, dus de rest komt in Spanje. Mijn Catalaans lessen zijn ook erg goed gegaan. Ik ben hierheen gekomen zonder verwachtingen, dus alles wat ik zou leren zou mooi meegenomen zijn. Ik spreek nu een klein woordje Catalaans en ik versta het ook een stuk beter, maar een echte Catalaanse zal ik zeker nooit worden, want wat een moeilijke woorden hebben die er tussen zitten, maar goed ik kan wat zeggen in het Catalaans en dat vind ik al leuk! Vandaag hebben we de laatste lessen gehad en we hebben zo ons etentje Fin de Curso (einde cursus).

Gisteren zijn we nog even een middag naar Colonia Indepedencia gegaan. Hier woont een hele kolonie Duitsers, die na de 2e Wereldoorlog hier zijn komen wonen. Ik denk dat iedereen dan wel weet welke Duitsers dit zijn geweest. Het dorp zelf stelt niet veel voor, het heeft een hele hoop grote Duits uitziende huizen met enorme lappen grond eromheen en zo goed als geen centrum. Wel een mooi park aan een rivier, maar dat was het. We hebben nog even een kijkje genomen op een Duits kerkhof...nee we zijn geen gotics die van kerkhoven houden, maar we waren nieuwsgierig naar de namen van de Duitsers, die daar lagen.´s Avonds zijn we gaan eten in een Duits restaurant El Mangal, waar we heerlijk rinderschnitzel (lekkere biefstuk) hebben gegeten. En om ons heen allemaal Duits pratende mensen hmmm niet mijn favoriete taal, maar Hoite was wel even blij ;)

Dat was het dan, we gaan nu ons laatste etentje in Villarrica nuttigen...BBQ in de tuin en morgen vertrekken we uit Villarrica. We hebben hier een hele leuke tijd gehad, we hebben veel leuke dingen gedaan en gezien. We hebben heel veel over Paraguay geleerd en we willen zeker nog een keer hier terug komen, want wat hebben we ons hier welkom gevoeld. Daarnaast hebben ze ons 4 weken lang in de watten gelegd, dus mocht er iemand een talencursus willen doen, dan raden we zeker Filomena Language Center aan!
Morgenochtend om 11.30u (15.30u bij jullie) vertrekken we met Clara, Jane, Carlos en wij naar Asuncion. Clara vertrekt morgenmiddag terug naar Barcelona. Wij hebben een hotel geboekt in Asuncion waar we een paar uurtjes kunnen slapen voor we zondagochtend om 07.10u naar Buenos Aires vliegen. Daar komen we om 09.00u aan en moeten we 6 uur wachten op onze vlucht naar El Calafate, het zuiden van Argentinië waar de gletsers zijn.

We zullen dan 20 graden naar beneden gaan, hier is het namelijk elke dag warmer dan 35 graden en daar liggen de temperaturen rond de 15 graden in de middag. Dus hopelijk hebben we een beetje geluk en valt de kou mee.
We zullen zien...voor nu weltrusten en tot de volgende keer vanuit waarschijnlijk Argentinië!

Doei doei